چرا مهربانی نه؟ عجیب نیست که این قدر نامهربانیم؟؟ میدانی؟ گرفتن دست هم و لبخند زدن کار سختی نیست، اما دریغ همین چیزهای ساده درد دارد گاهی. من امروز ماتم برده بود، درونم یخ زده بود ناگهانی، انگار در درونم سطل آب یخ خالی کرده باشند، سعی میکردم نادیده بگیرم اما مگر میشود نامهربانی هایی اینچنین بلند را نادیده گرفت، سکوت کرد و ادامه داد؟ انگار شد، سکوت کردم، نگاه کردم و ادامه دادم.
صدای نامهربانی این روزها حسابی بلند است اما... ته تهش برای چه؟!
