روزگار غریبی ست نازنین...

کاش آدم ها کرمچاله بودن، میشد بغلشون کنی و سفر کنی به یه جهان دوردست بکر، اما آدم ها کرمچاله نیستن، هیچ کدومشون... فرقی نداره کی باشن، دور یا نزدیک، تو آدم ها رو در آغوش میکشی و فرو میری، فرو میریزی...

-دایناسو ر-
۱۸ ارديبهشت ۰۳:۰۳
شایدم هر کس به صورت بالقوه کرمچاله ست اما انگار همه فراموش کردن، یا کرمچاله درونشون گم شده یا تصمیم گرفتن هیچ وقت کرمچاله رو فعال نکنن و چیزی باشن  که با نزدیک شدن بهشون فرو بری.
...
ماه
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان