جنگل‌های زاگرس در آتش می‌سوزد. تک تک درخت‌هایش جان می‌دهند. پرندگان در سیاهی دودها گم می‌شوند. حیوانات می‌سوزند و اگر نسوزند محیط زیستشان نابود شده، اما هیچ کس آخ هم نمی‌گوید. چه بد خوابی رفته‌ایم. غرق شدیم. خفه شدیم. فرق ما با یک مرده چیست؟ ظاهرا امکاناتی برای خاموش کردن آتش نیست. ظاهرا آتش روزهاست که به جان زاگرس افتاده و فقط ظاهرا ما زنده هستیم. نبودن کوچیک‌ترین توجه از سمت مسئولین و امکانات، که می‌تونست باشد و بی‌توجهی و بی‌خیالی عجیب و غیرقابل باور ما بیش‌تر جگرم را می‌سوزاند. از دعوای خیابانی به این سادگی نمی‌گذریم که از این آتش غرقابل جبران گذشتیم.
حداقل می‌تونیم از بلوط‌ها، از جنگل زیبای زاگرس، از بی‌توجهی مسئولین حرف بزنیم، نمی‌توانیم؟
حرف زدن شما بیهوده نیست.
#زاگرس_در_آتش
